Александар Вучковски - сомелиер: Како македонските вина го освојуваат светот? ↓↓↓
Ако некогаш се најдете во атарот на селото Велгошти, удобно и велелепно скрасено во подножјето на планинските пазуви, а сте желни и жедни за малку неконвенционални искуства и мераци кои ги нуди охридскиот крај, ова е тура која, како што ние така колоквијално си викаме, „вреди за сите пари“. И навистина вреди да се рашетате нагоре по гребенот Клучка, по течението на Сушица, над Велгошти, по Петрино, со изворите Габреш и Огражденик и надолу до Велгошти. Чудесен крај кој вреди да се посети повеќе пати. Патеката е одлично маркирана.
Патеката, фино маркирана доколку знаете да следите планинарска маркација, ќе ве одведе преку дрвеното самоделско мовче над Сушица, веднаш над селото.
А кога ќе кинисате нагоре, по течението на реката, на неколку места очите ќе ви ги наполнат водопадните глетки кои ги прави Сушица, особено кога водата во течението е пообилна и речниот тек е понадојден. Водопадите се секогаш радост при прошетките и мерак за погледот.
Како што патеката се извива нагоре, некогаш и по самиот раб на карпите, своевидниот кањонски засек кој го прави Сушица станува сè поимпресивен и поимпозантен пред чија длабочина и восхитувачка глетка ќе се почувствувате навистина мали и трошни. Следејќи ја патеката, ќе дојдете до отворот на пештерата за која има некое народно верување оти ако тргнете по нејзините подземни тунели, ќе стигнете кај манастирот Света Петка, над Велгошти.
И како што ќе искачувате нагоре, по планинарската патека, пред вас ќе се подаде црквата Пресвета Богородица, вгнездена на стрмните карпи на гребенот Клучка, надивсната над кањонот од Сушица. Адреналинската патека која води до црквичето импресионира со возвишена глетка.
А после краткиот одмор, или малку подолг, доколку сакате да уживате во пејзажите кои се простираат од ова место – комбинација од растителен свет, шума и карпи, можете да се препуштите на уживањето и задоволството да меракувате покрај речните води и најнепосредно да му се изнауживате на речниот тек и сцените кои се нижат покрај истиот.
Ушрте малку водопадни мераци и дразби
Доколку мудро и послушно го следите правецот на патеката која води нагоре по планинските падини, истата ќе ве однесе до манастирот Свети Никола, до кој од Велгошти води и широк макадамски пат кој се користи за дотаму да се стигне и со превозни средства. Манастирското опкружување, заедно со рибничките канали пред него, клупите за одмор и импресивните шопурки од чешмата кои бликаат со разладувачка вода, се место како создадено за да се препуштите на мирот и спокојот кои царуваат тука (секако, кога нема многу посетители).
А кога ќе кинисате нагоре, над манастирот, по патот кој веќе е следен од одлична маркација, пред вас ќе се спрострат чудесии од панорами, опули и визуелни импресии… кога ние го шетавме овој крај, имаше сериозно присуство на магла која ги покриваше Охридското Езеро, струшкиот крај и крајбрежје, но затоа врвовите на Јабланица ни се насмевнуваа од далечината и отпоздравуваа со своите снежни покривки.
Патеката нагоре, продолжува кон изворското место Габреш, кое блика со својот раскош под планинскиот срт кој продолжува долж масивот на Галичица.
Изворот Габреш
Маркациската инфо табла кај изворот
Во продолжение по планинските природни лавиринти и патеки, нагоре од Габреш, се отвораат шумски импресии и панорамски видици кои несвесно ќе ве натераат да поздапирате на секои неколку чекори и да си ги полните мислите, погледот, душата и телото со планински масиви во далечината, со широчина и со бистар воздух.
Со отворен видик, над шумските појаси, спокојно и со уживање се продолжува кон другиот изворски мерак од овој кррај, изворот Огражденик. Место кое е познато и како излетничка локација која локалното население често ја посетува, бидејќи се наоѓа покрај макадамскиот пат кој се врволи од Велгошти по планинските падини.
После освежувањето со огражденичките водни плисоци, без многу мака, надолу по широкиот пат, глетките полека ќе ве спуштаат кон Велгошти, од каде што и се почнува оваа тура.
Карпата според извесни преданија (со претпоставка дека е точно оваа) се вика Невестин камен поради приказната и легендата со која ја поврзуваат, а која вели дека млада невеста, гонета од еден разуздан Турчин, од овој камен скокнала во провалијата и си го одзела животот, за да си ја спаси честа пред налетот на немилосрдникот.
Оттука, надолу, кон селото, на одмор и продолжување на уживањето и авантурата во друг правец. Нам друштво ни правеше обилната магла која буквално цело време „течеше“ нагоре-надолу по стрмните падини на Галичица. Не толку афирмиран предел и природни убавини кои срдечно ви ги препорачуваме, за да ги видите и запознаете охридскиот крај и езерото од една поинаква перспектива.
Текст и фотографии: Александар Војнески
