Александар Вучковски - сомелиер: Како македонските вина го освојуваат светот? ↓↓↓
Еден загрижен и нервозен човек влегува кај психијатар и му вели:
– Докторе, ситуацијата е неподнослива. Ќе ме отпуштат од работа. Не спијам ич – само што ќе ги затворам очите, ми доаѓа Ким Кардашијан и ми вели мора да ме еб*ш. „Нема не можам“. Добро, се сложувам, нема проблем, но откако ќе завршам и ќе си замине, ете ја Памела Андерсон.
„Со Ким Кардашијан можеш, а со мене не, а?“ Добро, нема проблем, ајде и со неа и еве ја после неа доаѓа Северина. „Да не слушнам не“, ми вели и се соблекува!
– Аха. Добро, вели докторот. Кај колку часот иди Северина?
– Кај 2 и пол.
– Така, јасно, ова е многу познат случај, вели докторот. Токму за ова напишав учебник. Значи, следниот пат кога ќе дојде Северина ќе и речете: „Еве го телефонот на д-р Стојковски. Јави му се и тој ќе ја заврши работата“.
– Ме спасивте! Фала докторе, вели пациентот и си оди.
Влегува друг и веднаш започнува:
– Ужас докторе! Не можам да спијам. Само што ќе ги затворам очите и се наоѓам на железничката станица во Битола. Полицаец и војник со страшно куче до мене. Го вперуваат оружјето и ми велат:
„Ги гледаш овие десет вагони, веднаш почни да ги туркаш до Скопје!“ Јас ги туркам, ги туркам и само стигнувам до Велес и ми ѕвони будилникот.
– Добро, смири се! – му вели докторот. Сè е под контрола. Каде е најтешкото да се турка?
– Па, негде кај тунелот пред Богомила.
– Одлично! Тогаш ќе им кажете на униформираните лица: „Сега ќе дојде д-р Стојковски и тој ќе турка пет вагони, а јас другите пет.
– Докторе, вие сте генијалец! Ме спасивте!
– Нема проблем, тоа ми е работа, вели лекарот скромно. Туку кај колку часот стигнувате кај Богомила?
– Па, кај два и пол …
– Тух, баш тогаш не можам. Ја чекам Северина тогаш …
