Еден Французин – женкар, двајца – дуел, тројца – револуција. Еден Италијанец – музичар, двајца – пицерија, тројца – синџир ресторани. Еден Германец – нацист, двајца – фабрика, тројца – војна. Еден Евреин – продавница, двајца – корпорација, тројца – банка. Еден Албанец – слаткар, двајца – чета, тројца – мафија. Еден Грк – геј, двајца – брак, тројца- геј …

Внучето му вели на дедото: Дедо, дај ми сто денари. Немам внучко. Реков, дај сто денари. Немам бре, дете. Ќе те кажам на баба дека на фејсбук под брачен статус си се пишал вдовец. Еве ти стотка.

Перо, говедо едно, станувај од компјутер, иди да јадеме. Веднаш идам, мамо, да доиграм. Која мајка бре, говедо, јас сум ти жена! Жена? Бреее, ама брзо лета времево!

Судијата го испрашува обвинетиот за убиство со умисла: Кажете ми, зошто пукавте во жртвата? Затоа што со години спиеше со жена ми. Па добро бе, човек, зарем треба да го убиеш некого само затоа што имате ист вкус за жени?

Брат, многу тешко заспивам, имам проблем со спиењето, хронично ненаспан сум Брат, јас немам проблеми со тоа, си бројам до кај три и заспивам. Браво бе, друже, толку ли брзо заспиваш? Па добро, се случува некогаш и до кај три и петнаесет, поратко до кај три и пол да бројам.

Прават двајца комшии муабет крај оградата меѓу нивните куќи: Комшија, имам еден предлог за тебе. Ајде јас да ти ја дадам мојата жена, а ти дај ми ја твојата. Е, зошто да си ги разменуваме жените? Цела ограда си ја искршивме прескокнувајќи ја секоја вечер!

Си прават двајца пријатели муабет пиејќи по едно пиво, па едниот му вели на другиот: Дали знаеш пријателе дека жената може истовремено да те крене до облаци и да те акне од зема со една единствена реченица? Е која е таа реченица бе, пријателе? На комшијата му е помал.

Таткото и вика на ќерка си: Денеска дојдe твојот дечко и те побара за жена, јас му реков ДА. Ама тато, јас не сакам да се одвојам од мама! Е добро де, земи ја и неа со тебe.

Плавуша прави муабет со својата другарка: Маче, вчера сум била на очен преглед. Лекарот ми осветли една табла со букви и ме тераше да ги гледам и да ги погодувам. Замисли, ниту една не погодив. Маче, ќе мораш да носиш очила. Ма не, бејби, лекарот ми рече дека со моите очи е се во ред, треба буквите да ги научам.

Наставничката ги проверува домашните задачи од учениците и доаѓа до онаа од малиот Трпе, па вели: Не ми се верува дека еден човек може да направи толку многу грешки во само неколку реченици! Зошто еден наставничке? Па, заедно со тате пишувавме.