Александар Вучковски - сомелиер: Како македонските вина го освојуваат светот? ↓↓↓
Иако сексот по породувањето не е приоритет за многу жени, ако размислувате повторно да бидете интимни со партнерот, важно е да ги знаете одговорите на некои сомнежи.
Пред да ја допреме оваа тема, важно е да се напомене дека секоја жена е индивидуа сама по себе. Затоа, индивидуално е и времето кога женското тело (и ум) доволно се опоравува и станува подготвено за интимни односи. Сè зависи исклучиво од вас и никој не треба (и не треба!) да ве присилува на ништо.
Секс по породување – колку да чекате?
Во случај на природно породување, почувствувавте силни контракции и телото помина низ многу трауми. Најчесто. природното породување остава последици на самото вагинално ткиво, а шиењето е неопходно. И породувањето со царски рез остави огромни последици по вашето тело, бидејќи лекарот ви ги исече кожата, мускулите, матката…
Секое породување што сте го имале, лекарите ќе ве советуваат да се одморите додека телото не закрепне. А тоа значи дека е неопходно да се воздржите од употреба на тампони, како и од сексуални односи.
Овој совет не е само да му дадете време на вашето тело да се опорави. Сексот по породувањето може да доведе до компликации, како што се инфекции и повреди. Дури и без сексуален однос, во првите две недели по породувањето, ризикот од инфекција е висок.
Лекарите генерално ве советуваат да почекате четири до шест недели по породувањето за да имате секс. Должината на времето што треба да го чекате зависи, меѓу другото, од тежината на породувањето и штетата што ја остави на вашето тело.
Доколку породувањето поминало без компликации и со минимални вагинални повреди, период од четири до шест недели е сосема доволен. Меѓутоа, пред повторно да бидете интимни со партнерот, важно е да се консултирате со лекар, односно да отидете на гинеколошки преглед. На крајот на денот, повторуваме, одлуката е исклучиво ваша.
Прв сексуален однос по породувањето – што да очекуваме?
И во овој случај, искуството е индивидуално. Самиот чин може да се чувствува поинаков отколку пред породувањето. Сепак, сте поминале низ многу и физички и психички.
Физичкиот аспект
Болката и непријатноста се најчестите појави при првиот сексуален однос по породувањето. Хормоните можат да влијаат на зголемената чувствителност на вагината и нејзината сувост, особено ако доите. Тогаш телото не произведува толку многу естроген, кој помага во природното подмачкување на вагината.
Непријатноста може да ја предизвика и самата компликација на породувањето, нивото на оштетување на вагиналното ткиво, нивото на оштетување на мускулите на карличниот под и нервите…
За да се намали непријатноста, стручњаците советуваат да го испразните мочниот меур пред сексуалниот однос, да се бањате со топла бања и доколку е потребно да земете лек против болки. На ист начин, користете подмачкување, не прескокнувајте предигра и бидете трпеливи. Можете исто така да правите вежби за зајакнување на мускулите на дното на карлицата.
Колку долго ќе чувствувате непријатност за време на сексот е исто така индивидуално, а некои се движат од неколку дена до неколку месеци, во зависност од тежината на раѓањето. Истражувањата покажаа дека од 42 до 83% од жените доживуваат сексуална дисфункција (физички или психолошки проблем што го спречува сексуалното возбудување) од два до три месеци по породувањето.
Доколку непријатноста продолжи, задолжително одете на преглед и консултација со гинеколог.
Психолошки пристап кон сексот по породувањето
Болката и непријатноста не се единствените промени. На емоционално ниво, мајките во повеќето случаи се исцрпени, уморни и преоптоварени и емоционално и физички. Околу 80% од жените го доживуваат „бејби блузот“ неколку недели по породувањето, што вклучува промени во расположението, анксиозност, страв, нервоза и чувство дека не се на висина на задачата да бидат мајка. Хормоните во телото на жената се стабилизираат помеѓу шестиот и деветтиот месец по породувањето.
Во овој период и двајцата партнери се борат со емоции, промени и адаптација, а тоа може да трае неколку месеци. За двајцата родители тоа е нормален емотивен процес, а најважно е трпение, разбирање и време.
