Александар Вучковски - сомелиер: Како македонските вина го освојуваат светот? ↓↓↓
Иранецот Мехран Карими Насери кој своевремено 18 години помина живеејќи на парискиот аеродром „Шарл де Гол“ во Париз и чија сага беше инспирација за филмот на Стивен Спилберг „Терминал“, почина вчера на аеродромот што долго време го нарекуваше дома, соопштија официјални лица.
Насери почина по срцев удар на терминалот 2Ф на аеродромот околу пладне, според официјален претставник на управата на аеродромот во Париз. Полицијата и медицинскиот тим му укажале помош, но не успеале да го спасат, изјави службеникот.
Насери живееше во терминалот 1 на аеродромот од 1988 до 2006, прво во правна неизвесност бидејќи немал документи за престој, а подоцна по очигледен избор. Од година во година, тој спиеше на црвена пластична клупа, се дружеше со работниците на аеродромот, се тушираше во просториите на персоналот, пишуваше во својот дневник, читаше списанија и ги анкетираше патниците што минуваат. Персоналот му го даде прекарот Лорд Алфред, а тој стана мини славна личност меѓу патниците.
„На крајот, ќе го напуштам аеродромот“, изјави тој за Асошиетед прес во 1999, пушејќи луле на својата клупа, изгледаше изнемоштено со долга ретка коса, вдлабнати очи и шупливи образи. „Но, јас сè уште чекам пасош или транзитна виза“.
Насери е роден во 1945 во Солејман, дел од Иран тогаш бил под британска јурисдикција, од татко Иранец и мајка Британка. Тој го напуштил Иран за да студира во Англија во 1974. Кога се вратил, рече тој, бил затворен поради протест против шахот и протеран без пасош.
Поднел барање за политички азил во повеќе земји во Европа. УНХЦР во Белгија му дал акредитиви за бегалци, но тој рече дека неговата актовка со сертификатот за бегалци била украдена на железничка станица во Париз. Француската полиција подоцна го уапси, но не можеше никаде да го депортира бидејќи немаше официјални документи. Така заврши на аеродромот „Шарл де Гол“ во август 1988 и таму остана.
Понатамошните бирократски збрки и сè построгите европски закони за имиграција го држеа во легална ничија земја со години. Кога конечно ги доби документите за бегалци, го опиша своето изненадување и неговата несигурност поради напуштањето на аеродромот. Тој, наводно, одбил да ги потпише и завршил таму уште неколку години додека не бил хоспитализиран во 2006 година, а подоцна живеел во засолниште во Париз.
Оние кои се спријателиле со него на аеродромот велат дека годините на живеење во просторот без прозорци влијаеле врз неговата психичка состојба. Аеродромскиот лекар во 1990-тите се грижел за неговото физичко и ментално здравје и го опишал како да е „фосилизиран“. Пријател на агент за билети го споредил со затвореник неспособен да „живее надвор“.Во неделите пред неговата смрт, Насери повторно живеел во Шарл де Гол, рече претставникот на аеродромот.
Неверојатната приказна на Насери беше инспирација за „Терминал“ од 2004 со Том Хенкс во главната улога, а „Њујорк тајмс“ објави дека Спилберг ги откупил правата за неговиот живот за 250 илјади долари. Насери беше мотив и за францускиот филм „Изгубен во транзитот“ од 1993, за повеќе документарци, а ја објави и автобиографијата „Човекот од терминалот“ во 2004.
Извор: СДК
