Игор Насковски: Како да станеш трагач на тартуфи и да заработуваш 5.700€ за 1кг! ↓↓↓
Научниците тврда дека многу луѓе наскоро би можеле да живеат по 150 години, повикувајќи се на резултатите кои ги добиле со новата студија поврзана со ова прашање, објавена во престижното списание „Nature Communications“. Но, во исто време, откриваат дека ова е најверојатно горната граница на природното времетраење на човечкиот живот.
Очекуваното траење на животот во светот е двојно зголемено во последните сто години – од 31 во 1900 година на 72,2 во 2017 година. Ова продолжување е овозможено од фактори како што се развојот на медицината, особено вакцинацијата и антибиотиците, но и подобрата исхрана, хигиена, фрижидерите, достапноста на чиста вода итн.
Но, ова не е максималниот животен век, туку статистичка мерка за просечниот животен век на луѓето во моментот на раѓање, што зависи од годината на раѓање и другите демографски фактори, вклучително и биолошкиот. Во моментов, најдолго живеат јапонските жени со просек од 84,3 години.
Како што се зголемува очекуваното траење на животот, се очекува значително да се зголеми и бројот на стогодишници во 21 век. Според британската канцеларија за национална статистика (ОНС), дури една третина од децата родени во 2013 година во Велика Британија би можеле да живеат до 100 години.
Во моментов, според Гинисовата книга на рекорди, најстара жива личност во светот е Јапонецот Кејн Танака кој има 118 години. Џана Калмент, најстарата снимена личност што некогаш живеела, починала во Франција на 122 година.
Во технолошките кругови, особено во Силиконската долина, во последниве години е популарна идејата дека човечкиот живот може да се направи вечен со префрлување на умовите на луѓето на компјутери. Но, сè уште не е јасно колкава моќ треба да имаат компјутерите за да го симулираат функционирањето на човечкиот мозок. Имено, кога би сакале да ги копираме сите функции на еден мозок со сите неврони и придружната биологија, сите компјутери што постојат во светот денес не би биле доволни. Се разбира, постои можност дека не е потребно да се копира движењето на скоро секоја молекула на секој невротрансмитер и хормон, како што се допамин или окситоцин, со цел убедливо да се симулира мозокот на одредена личност. Но, тоа засега е сè уште во областа на шпекулации.
Некои научници исто така веруваат дека човечкиот живот биолошки може значително да се продолжи, без компјутери, со вештачко проширување на теломерите, кои имаат важна функција во клеточната делба. Имено, краевите на хромозомите имаат еден вид заштитно капаче во кое некодирачкиот генетски код се повторува и кој спречува ДНК грешки да се појават за време на клеточната делба.
Како што телемерите се скратуваат со секоја делба, во еден момент тие стануваат толку кратки што понатамошната делба станува невозможна, а ткивата престануваат да се обновуваат, што доведува до стареење и на крајот смрт. Ако може да се продолжат телемерите, веројатно може да се продолжи и очекуваниот животен век. Истражувањата покажале дека оксидативните процеси, како што се изложување на сонце и штетни хемикалии или нездрава храна, ги скратуваат теломерите. Од друга страна, откриено е дека храната богата со антиоксиданти и нискокалорична диета и редовно гладување го забавува абењето на теломерите. Но, сè уште не е докажано дека со продолжување на теломерите, човечкиот живот може да се продолжи на неодредено време. Покрај тоа, кај некои цицачи е откриено дека очекуваниот животен век не е во корелација со должината на теломерите.
Во новата студија, тим научници се обидел да утврди колку можеме природно да живееме, без горенаведените и слични интервенции, благодарение на некаква комбинација на поволно однесување, поволни услови и добра генетика. Се разбира, предусловите се да не се умре од рак или срцеви заболувања или да не се умре во сообраќајна несреќа.
Авторите тврдат дека кога ќе ги елиминираме сите можни ризици, останува фактот дека способноста на нашето тело да ја врати рамнотежата во своите безброј структурни и метаболички системи откако нарушувањето со текот на времето ќе згасне. Дури и ако поминеме низ животот со малку извори на стрес и без сериозни хронични болести, ова постепено опаѓање го ограничува човечкиот живот на максимум од 120 до 150 години.
Во новата студија, Тимоти Пирков, истражувач од сингапурскиот Геро и неговите колеги ја проучувале стапката на стареење во три големи групи во САД, Велика Британија и Русија. За да се проценат отстапувањата од стабилното здравје, тие ја развија апликацијата DOSI (индикатор за состојбата на динамичен организам) за iPhone, која ја проценува стапката на стареење земајќи ги предвид возраста, болестите и начинот на живот. Според студијата, авторите мереле, меѓу другото, и бројот на крвни клетки и чекорите преземени во текот на денот. Апликацијата користела вештачка интелигенција за да ја утврди еластичноста и способноста на телото да се опорави од повреда или болест.
„Пресметката на отпорот заснована врз протокот на податоци за физичка активност е спроведена во апликацијата iPhone GeroSense“, рече првиот автор на студијата, др. Тим Пирков од биотехничката компанија Геро.
И за бројот на крвни клетки и за бројот на чекори, моделот бил ист: како што се зголемувала возраста, некои фактори, без оглед на болеста, предизвикале предвидливо и постепено опаѓање на способноста на организмот да го врати бројот на крвни клетки или чекорите кон стабилна ниво по одредени нарушувања. Апликацијата покажала дека целосното губење на отпорноста на човечкото тело ќе се случи само некаде помеѓу 120 и 150 години, ако клучните трендови на одредена личност се одржат и во староста.
„Стареењето кај луѓето покажува универзални одлики вообичаени за сложените системи кои работат на работ на распаѓање“, вели коосновачот на Гер, Питер Федичев.
„Овој труд е демонстрација за тоа како концептите позајмени од физичките науки можат да се користат во биологијата за да се испитаат различните аспекти на стареењето и кревкоста за да се создадат моќни интервенции против стареењето“, додаде тој.
Тимот на Гер вели дека луѓето со стареење во просек поминуваат сè помалку време во нивната оптимална физиолошка состојба.
Од друга страна, авторите веруваат дека студијата ја отвора вратата за наоѓање нови третмани и клинички истражувања за можни начини да се забави процесот на стареење.
Авторите сметаат дека еден од клучевите за зголемување на долговечноста или пронаоѓање на еликсир на животот може да биде т.н. старечки или „зомби клетки“. Тоа се живи клетки кои станале нефункционални и се поврзани со голем број болести карактеристични за стареењето, од артритис до Алцхајмерова болест.
Експертите веруваат дека генетската манипулација, ограничувањето на внесот на калории и новите лекови може дополнително да го продолжат животот, се наведува во студијата .
