Игор Насковски: Како да станеш трагач на тартуфи и да заработуваш 5.700€ за 1кг! ↓↓↓
Тич Нхат Хан, зен-будистички монах, поет и мировен активист, кој стана познат како противник на Виетнамската војна во 1960-тите, почина вчера на 95-годишна возраст. Монахот се упокоил опкружен со свои следбеници во храмот каде што започна неговото духовно патување.
„Меѓународната заедница на ангажиран будизам Plum Village објави дека нашиот сакан учител Тич Нахат Хан почина мирно во храмот Tu Hieu во Хуе, Виетнам, на полноќ на 22 јануари 2022 година, на 95-годишна возраст“, беше објавено на неговиот Твитер профил. Неговиот еднонеделен погреб ќе се одржи во храмот на тивок и мирен начин, тврдат неговите следбеници.
„Тич Нахат Хан ќе остане запаметен како веројатно еден од највлијателните и најистакнатите верски водачи во светот“, рече вршителот на должноста Мари К. Дамур од Мисијата на САД во Виетнам.
„Преку неговите учења и литературната работа, неговото наследство ќе остане за генерациите што доаѓаат“, рече таа, додавајќи дека неговите учења, особено за воведување на свеста во секојдневниот живот, ги збогатиле животите на безброј Американци.
Во голем збир на дела и јавни настапи кои опфаќаат децении, Тих Нахат Хан зборувал со нежен и силен глас за потребата да „одите како да ја сакате земјата“.
Тој доживеа мозочен удар во 2014 година што го спречи да зборува и се врати во Виетнам за да ги помине последните денови во централниот град Хуе, древен главен град и родно место, откако поголемиот дел од својот возрасен живот го поминал во егзил.
Како пионер на будизмот на Запад, наречен „Татко на свеста“, тој го основал манастирот Plum Village во Франција и редовно зборувал за практиката на свеста – идентификување и оддалечување од одредени мисли без осудување – кон корпоративниот свет и неговиот меѓународни следбеници.
„Учиш како да страдаш. Ако знаеш да страдаш, страдаш многу, многу помалку. И тогаш знаеш како добро да го искористиш страдањето за да создадеш радост и среќа“, рече тој во едно предавање во 2013 година. „Уметноста на среќата и уметноста на страдањето секогаш одат заедно“, рече тој.
Тич Нахат Хан, кој зборувал седум јазици, предавал на универзитетите Принстон и Колумбија во САД во раните 1960-ти. Тој се вратил во Виетнам во 1963 година за да се приклучи на растечкото будистичко противење на американско-виетнамската војна, изразена со протест и самозапалување на неколку монаси.
„Видов како комунисти и антикомунисти се убиваат и се уништуваат едни со други затоа што двете страни веруваа дека имаат монопол над вистината“, напиша тој во 1975 година, додавајќи: „Гласот ми беше пригушен од бомби, минофрлачи и извици“.
Во екот на Виетнамската војна во 1960-тите, тој се сретнал со активистот за граѓански права Мартин Лутер Кинг, кој јавно го осуди американското учество во Виетнамската војна. Кинг го нарече Тич Нахат Хан „апостол на мирот и ненасилството“ и го номинира за Нобеловата награда за мир.
„Лично, не познавам некој подостоен за Нобеловата награда за мир од овој благ будистички монах од Виетнам“, напишал Кинг во своето писмо за номинација.
