Александар Вучковски - сомелиер: Како македонските вина го освојуваат светот? ↓↓↓
Син ми ме уби и мене кога пукаше во невини деца, ме закопа жива, вели низ солзи Биља Блажиќ.
„Пред да замине вечерта, ме бакна, се поздрави со татко му, а на дедо ми му рече утре наутро во седум да запали оган и дека ќе дојде да пече прасе и јагне. Ми ги остави калливите патики да ги мијам, отиде во влечките. Ме замоли да додадам малини во колачот што го подготвував кога си замина.
Апсолутно ништо не укажуваше на тоа дека ќе… Мислев дека се самоуби кога уби и рани толку луѓе, но го најдоа наутро“.
Со овие зборови, со липање, Билјана Блажиќ ги опишува најтешките моменти во нејзиниот живот и животот на семејствата на осумте млади луѓе кои на 4 мај беа убиени од нејзиниот син Урош во Дубона и Мали Орашје.
„Немам сила ни живот да сретнам некој од тие семејства, а камоли да ги погледнам во очи. Не сакам да живеам како мајка на масовен убиец и не можам да го поднесам тој товар“, вели мајката на Урош.
