Игор Насковски: Како да станеш трагач на тартуфи и да заработуваш 5.700€ за 1кг! ↓↓↓
Скоро сите диктатори биле популарни и сакани од народот во дел од своето владеење. Поголемиот дел од нив биле и прифатени од „меѓународната заедница“. Некои од нив имале среќа да си заминат од овој свет со природна смрт, а некои завршиле трагично.
Заедничко за сите нив е дека владееле тоталитарно, го сузбивале секој обид за опозициско дејствување, забранувајќи било какво различно мислење/делување од нивното со тоа што единствена легална партија била нивната, а повеќето не дошле на власт после легални избори. Граделе култ на личноста и биле прилично сурови кон неистомислениците.
Во времето на СФРЈ во Македонија се забележани 32.000 политички затвореници кои се осудени (огромен дел во монтирани случаи) заради тоа што мислеле/дејствувале спротивно од политиката на власт. Над 1000 завршиле на Голи Оток, класичен логор на смртта во Југославија, меѓу кои Панко Брашнаров, Петре Пирузе, Кирил Македонски, Владимир Полежиноски, Венко Марковски и тн.
Титовите пионери и младината на Хитлер – и двајцата биле ’омилени’ кај децата и кај народот
32.000 е прилично поголема бројка од неколкуте случаи за кои се тврди дека се политички осудени во последниве години. Интересен е феноменот – медиумите кои најмногу плукаат по сегашните власти обвинувајќи ги за диктатура го бранат човекот кој по дефиниција бил диктатор – Јосип Броз….
Пишува: Костадин Стојаноски
Прочитајте: Сличности меѓу комунизмот и фашизмот
