Александар Вучковски - сомелиер: Како македонските вина го освојуваат светот? ↓↓↓
„Постојната фама за нееднаквоста го има класичниот зачин. Прво, темата е една од најзлоупотребуваните во книгата на социјалистите. Истовремено, е добро уигран маневар од страна на владите во сите земји. Идејата е да се игра на децениското чувство на завист кое тлее во секој од нас: Зошто некој да има повеќе од мене? Зарем е „праведно“ некои луѓе или пак одредени земји да имаат одлични приходи додека другите од нас се мачиме да сврземе крај со крај?
Оваа тема не мести едни спроти други, создавајќи простор за политичарите да поентираат врз нашите инстинктинвни реакции. Познатата ефективна тактика и реторика на „социјална правда“ останува ефективен ковер кој политичарите секогаш го користат. Но, политиките кои одат во пакет со оваа реторика секогаш завршуваат во осиромашување на земјата и воспоставување „еднаквост во мизерија“.
Редистрибуција на богатството [пазете, на слободен пазар богатството е ВЕЌЕ ДИСТРИБУИРАНО согласно нашите направени избори да се купи од Х, да се продаде на У и сл.; зошто да се откажеме од оваа слобода и да им дозволиме на политичарите 1) да ни го ПОНИШТАТ веќе направениот избор; и 2) да го ЗАМЕНАТ нашиот избор со НИВЕН!?] всушност претставува крадење на слободите на секој од нас. Еднаквоста никогаш не се постигнува; богатството се пренесува на оние кои се моментално на власт, оние кои управуваат со редистрибутивните програми. Народот останува осиромашен, а оние кои се на власт сеуште се претставуваат како нивни спасители, борејќи се за „праведна редистрибуција“.“
Продавање завист, за жал на тоа се сведуваат анти-капиталистичките и анти-либералните политики.
Подготвено од: Либертаријански клуб Атлас
