Диск голф го освојува светот, а го нема во Македонија!? ↓↓↓
Кога станува збор за измината должина во патување кај животните, оваа арктичка лисица е вистински маратонец, како во својот вид, така и генерално.
Примерок од крајбрежна или сина лисица беше опремен со GPS уред за следење во јули 2017 година. Животното потоа го напуштило Шпицберген на архипелагот Свалбард во Норвешка на 26 март 2018 година. По 21 ден и 1.512 км на морскиот мраз, стапнало на Гренланд на 16 април 2018 година. Неговото патување продолжило на островот Елсмере во Канада, каде што пристигна на 1 јули.
„Ние прво не верувавме дека е вистина“, рече истражувачот Ева Фугли, која ја следеше женската лисица.
Институтот во еден истражувачки труд под наслов „Долгиот пат на една женка по морскиот мраз“ вели дека патеката на арктичката лисица е меѓу најдолгите досега снимени. Тоа беше толку долго што истражувачите првично се сомневале дали алката на лисицата била отстранета и качена на брод.
„Но не, нема бродови што одат толку далеку во мразот. Затоа, едноставно мораше да го следиме она што го правеше лисицата“, рече Фугли.
Гривната пренесува податоци секој ден во период од три часа. Преминувајќи преку морскиот мраз и глечерите, лисицата се движеше во просек од 46,3 километри дневно и еден ден помина неверојатни 155 километри, кога беше на санта мраз во северниот дел на Гренланд.
„Ова, според нашето знаење, е најбрза стапка на движење што била забележана за овој вид“, рече Фугли.
Published this morning: “Arctic fox dispersal from Svalbard to Canada: one female’s long run across sea ice” https://t.co/vUvu4NbPEj This is the first satellite tracking of natal dispersal by an Arctic fox between continents. Authors: Eva Fuglei and Arnaud Tarroux pic.twitter.com/gowSov0OBA
— Polar Research (@PolarResearch) June 25, 2019
Истражувачите веруваат дека големиот број покриени површини тој ден може да укаже дека лисицата го користела морскиот мраз како „транспортно средство“.
„Морскиот мраз игра клучна улога во мигрирањето на планинските лисици и да се сретнат со други популации во областите и да најдат храна“, рече Фугли додавајќи дека ова е првпат детално да се документира миграцијата на видовите помеѓу континентите и екосистеми на Арктикот.
Патувањето на лисицата предизвика загриженост за тоа како влијанието на климатските промени врз морскиот мраз би можело да влијае врз способноста на животните да мигрираат.
„Ова е уште еден пример за тоа колку е важно морското мраз да остане на Арктикот“, изјави за Институтот Ола Елвестуен, министер за клима и животната средина. „Затоплувањето на северот е застрашувачко брзо. Ние мора да ги намалиме емисиите брзо за да го спречиме исчезнувањето на мразот преку лето“.
Арктичките лисици се неверојатно живи животни кои можат да преживеат брутални замрзнување на температури до -50 степени. Животните имаат шепи со мали прсти, кратки уши и кратка муцка за да им помогнат да управуваат со студените клими. Зиме храната за лисиците е ретка и тие често ги следат поголемите предатори, како поларните мечки, за да ги јадат нивните остатоци. Живеат во просек од три до шест години во дивината и тежат до 17 килограми.
Крајната судбина на лисицата е непозната бидејќи GPS локаторот кој го носеше престана да работи во февруари оваа година.
