Александар Вучковски - сомелиер: Како македонските вина го освојуваат светот? ↓↓↓
Бардсеј порано бил центар на моќ и едно од најсветите места во Велика Британија, а денес е дом на само четворица жители кои на островот живеат без електрична енергија, автомобили и тоалети.
Популацијата на островот ја сочинуваат 200 сиви фоки, 300 овци и само четворица луѓе кои го посетуваат овој остров во текот на годината. На островот Бардсеј односот на луѓето и овците е поголем дури и од Нов Зеланд.
Телефонскиот сигнал, ако можете да го фатите, доаѓа од Ирска, која се наоѓа на 88 километри западно преку Ирското Море.
Меѓутоа, со години на назад овој мал остров не бил зафрлено и заборавено место, туку бил супериорен во однос на копното. Овој мал остров, со површина нешто помала од 2 квадратни километри, во текот на историјата било фасцинантно место, пишува Би-Би-Си.
Сместен на 3,1 километар од источниот брег на Велс, во округот Лин Пенинсула, Бардсеј денес е познат како остров со 20.000 светци, кои ја претставуваат најголемата популација на островот која почива на него.
Многу легенди велат дека Бардсеј било свето место на келтските друиди, како и дека кралот Артур бил погребан токму на овој остров. Во шестиот век, кралевите на велшкиот округ Лун и Сент Кадфан почнале да градат манастир на ова место. Потоа дошле до одлична идеја, секој кој ќе умре на овој остров, нема да оди во пеколот.
Веќе до средниот век, Бардсеј станал едно од најсветите места во Британија, а многумина кога станувале свесни дека им се ближи крајот, на сите начини се обидувале да дојдат до овој остров.
Заедно со верската дошла и политичката важност, бидејќи моќниците на островот сфатиле колку Бардсеј е важен за верниците. Набрзо биле изградени и првите значајни институции, а како што поминувало времето, почнале да се градат и образовни институции.
Доказите за населеноста на островот се од 7.500 година пред Новата ера. Археолозите нашле траги од 45 праисториски населби на островот, вклучувајќи и примитивни оружја, погреби и земјени работи, кои можеби ги опкружувале куќите.
Потоа дошле свештениците. Островот наскоро станал познат и како британски Рим, а три п осети на Бардсеј вределе како една посета на Рим.
Откако островот практично бил прогласен за свет, со години телата на умрените се закопувале на островот. Се претпоставува дека на островот со површина од само 1,79 квадратни километри има над 20.000 закопани луѓе.
Четворицата преостанати жители на островот често се шегуваат дека не смеат да копаат никаде на островот од страв дека би можеле да ископаат некој костур. Се случува поради лошите временски прилики, дождови и силни ветрови, жителите да мора да поминат на островот и по неколку недели, но признаваат дека мирот, тишината и прекинот на комуникациите со светот, од време на време им годи и дека својот живот на островот не би го менувале.
„Бардсеј е место на едноставност и далеку е од 21 век‟ – вели Ричард Фармер, претседател на Bardsey Island Trust, кој го купил островот во 1979 година.
Ова веројатно претставува предизвик за сите кои живеат тука, на оттуѓениот остров. Но тоа исто така го прави и спектакуларно место, кое мора да го посетите, бидејќи Бардсеј е свето место каде се сретнуваат мирот, тишината и природната убавина.
