20 април секогаш е ден за посебно сеќавање на делото, ликот и името на Ацо Шопов (Штип, 20 декември 1923 – Скопје, 20 април 1982). Тоа што имаше да го каже – го кажа во стихови, ритми и рими.
Златен круг на времето
Старинска ѕвездо, ѕвездо на пророци и чуда, –
распрсни се во стихот, потони во најцрн мрак.
Повеќе трае во крвта оваа светлина луда
и овој невидлив пламен што нема ни име ни знак.
Сениште ѕвездено, ѕвездо на студена мора, –
исчезни со сите наречници со сите митови падни.
Под ова стебло од зборови зараснати во столетна кора
се пали страшен оган и горат корени гладни.
Кој си ти што идеш со лузни од правта на векот дален,
со едно дамна во неврат отшумено време,
и место лика на некој очајник жален
носиш суров закон за себе и своето племе?
Гласи сe со виј од молк, проговори со поглед нем,
засводен во својот говор со јазли семоќно власни,
и како ненужен воин со очи од црнозем
обѕрни се во кругот златен и победоносен згасни.
Старинска ѕвездо, ѕвездо на пророци и чуда, –
распрсни се во стихот, потони во најдлабок збор,
додека трае во крвта оваа светлина луда
овој подземен оган, овој непрегор.
